Bu sayfada daha önce ; “Durun bende sizdenim!”, ”Gol yerine, ol diyebilmek!” başlıkları altında futbol maçlarının bu ülkede ki şiddeti tetikleyen en önemli unsurlardan olduğunu “çaktırmadan!” ifade etmeye çalışmıştım!
Yaklaşık dokuz ay süren futbol sezonu nihayet bitti ve millet olarak derin bir nefes aldık!
Futbolu çok seven birisi olarak bu cümleyi yazabileceğimi doğrusunu isterseniz kendimde inanmıyordum!
Ama son zamanlarda öyle çirkin olaylar yaşamaya başladık ki futbol sahalarında, ister istemez böyle bir ifadeyi kullanmak ihtiyacı hissettim…
Dün var olan futbol da şiddet son zamanlarda vites büyüterek daha geniş kitleleri içine alan çirkinlikler abidesine dönüştü. Bu ülkenin tüm spor karşılaşmaların da şiddet ön plana çıkıyorsa her birimizin durup düşünmesi gerekir.
Sadece ülkemizde değil, Dünyada en çok ilgi gören spor dalı olan futbol maalesef şiddetle iç içe hale gelmiştir.
Hakem, kulüp yöneticileri, spor medyası (özellikle tv’lerde ki futbol programları) daha önce yazdığım gibi “futbolda şiddetin” bir numaralı sorumlularıdır!
Hele şu “futbol programları” yok mu? Büyük bir çoğunluğu her şeyi abartarak taraftarları şiddete yönlendirmeyi ne güzel beceriyorlar!
Maalesef Türkiye’de gerek futbol federasyonunun gerekse de devletin kolluk güçlerinin taraftar şiddeti ve saldırganlıklarına yönelik almış olduğu yasal tedbirlerin henüz yeterli olmadığı açık olan bir gerçektir. Bu nedenle ülkemizde taraftar şiddetinin önlenmesine yönelik olarak yeni sert ve kalıcı tedbirlere ihtiyaç vardır.
Futbol şiddetinin birçok nedeni var…
Dilimin döndüğünce bunları daha önce anlatmaya çalıştım. Ama son zamanlarda sporda şiddet konusunda gözlemlediğim ve neden olarak gördüğüm bir hususu daha belirtmek isterim.
İşsizlik oranının arttığı, üretimin azaldığı bir dönemi yaşıyoruz. İşte bu durumun müsebbibi olan devletin toplumu “bahis oyunlarına” yönlendirmesi sonucu yeni bir taraftar profili ve ona bağlı olarak da maalesef şiddetin dozajı artma eğilimi göstermiştir!
Sporda şiddeti önlemek için kanunlar, yasalar çıkartan devletin özellikle bu bahis oyunlarına karşı sessiz kalması da anlaşılır gibi değil, demeyeceğim!
Çünkü sadece spor karşılaşmalarının sonucuna bağlı olarak oynanan şans oyunları değil, haftanın her gününe yayılan ve “umut tacirliği” olarak gördüğüm her türlü oyunlar devlete büyük bir gelir kapısı olmuştur! Devlet altın yumurtlayan bu tavuğu elbette kendi eliyle kesmeye yanaşmaz.
Futbol, kuşkusuz halkımızın en sevdiği spor dalı ve gündelik hayatımızın vaz geçilmez de bir unsuru. Bunu inkâr edemeyiz. Tabi halkımız derken kast ettiğim “erkek” cinsidir! Yoksa tüm spor karşılaşmalarının yapıldığı yerlerde güvenlik sağlanır ve “kadınlarımızın” müsabakalara gelmesi kolaylaştırılırsa bu bile şiddetin aşağıya çekilmesine vesile olur!
Son olarak şunu ifade etmek isterim…
Spor karşılaşmalarında yaşanan şiddet olayları bütün liglerin bitmesiyle birlikte sona ermiştir şimdilik!
Bu mesele çok ciddidir. Sporda şiddetin önü alınmazsa her geçen yıl artarak “kamu düzenini” tehdit edici boyutlara ulaşır ve toplumsal huzurumuzu bozma riski ile karşı karşıya kalmamız kaçınılmaz olur!
Taraftarlıkla holiganlığı birbirine karıştırmadan, kazananın kaybedene tatlı tatlı takıldığı zamanları özlüyorum gerçekten. Yoksa giriş cümlemde ifade ettiğim gibi, “…futbol sezonu nihayet bitti ve millet olarak derin bir nefes aldık!” noktasına gelmezdim!
Yine de; önümüzde ki yıllarda; nefretin, düşmanlığın ve şiddetin asla olmadığı, dostluğun ve centilmenliğin hakım olduğu karşılaşmalarının yaşandığı bir “sporda huzur ikliminin” olması temennisinde bulunmak istiyorum.
Görüşmek üzere, Allah’a emanet olunuz…
