Medyada kirlilik artıyor. Doğrusu her sabah Bizim Radyo’da (104.4) “Bizimle Sabah” programında manşetleri okurken utanıyorum.
Hatta, tekrar olan manşetlere girmiyorum bile.
Üslûp kızıştıkça, seviye iniyor.
Seviye indikçe, anlaşılan o ki, yumruklar konuşacak demektir.
Türkiye bu sıkleti kaldırmaz. Bu kadar gerginlik toplumu tansiyon hastası yapar!
Peki, bu zaman zarfında sivil toplum örgütleri ne yapıyor?
Öyle ya, her konuda düşüncelerini serdetmek için fırsat kollayan sivil toplum örgütlerinin bu konuda “yatıştırıcı” bir rol üstlenmesi gerekmiyor mu?
“Ya bendensin, ya düşmanımsın” anlayışı hüküm sürdüğü müddetçe, galiba STK’lardan da yatıştırıcı bir rol üstlenmesi bekleyemeyeceğiz.
Dengelerin alt-üst olduğu karmaşık bir geleceğe doğru adım adım gidiyoruz sanki.
Bundan sonra ne olacak veya
“ne olacak bu kavganın sonu?” sorusu, kuşku yok ki, bir çok kesimi tedirgin ediyor. Etmeli de.
Çünkü, ilk kez böylesi tuhaf bir çatışmaya şahit oluyoruz.
Aslında
“cepheleşerek” bölünüyoruz farkında olmadan.
Her iki cepheden kurşun yerine, güller atılmasını beklemek ham hayalcilik olmasa gerek.
Allah cümlemize, akıl, fikir ve basiret versin.
Davut Şahin(Yeni asya)
