ABDULLAH UZUN

Yoğun bir tempo ile geçen bir Ramazan ayı yaşadık.

Seçim derdi, geçim derdi ile boğuşan ülkemizin insanları yine de bu ayda oruçlarını tuttu.

Bu mübarek ayda bir ay siyaset konuşuldu.

Ne çok gıybet yapılıp sevaplarımızı gıybetini yaptıklarımıza gönderdik.

Rabbim bizi ahirette “MUFLİS” tüccar durumuna düşürmesin.

Seçimlerde siyasi liderlerden, seçmene kadar adeta zaman yarışı yapıldı.

Bu gayret ne içindi? Dünya makamı, şan ve şöhret elde etmek için.

Oysa ebedi hayatımız olan ahiret için bu çalışmaların binde birini yapmıyoruz. Yapamıyoruz.

Varsa yoksa “SEN KAZANDIN” BEN KAZANDIM” tartışmasıyla geçti Mart ayımız ve Nisan ayımız..

Herkes hayatında bir “SEÇİM” yapıyor.

Bazen bu seçimlerde kazanır, bazen de kaybederiz. Bu hayatın sonu değil.

31 Mart 2024 Pazar günü sandıklar açılıncaya kadar adeta nefesler tutuldu.

1 Nisan 2024’te sonuçlar açılınca bir kısım sevindi, diğeri ise üzüldü.

Oysa bizim için hayat 31 Martta neyse,1 Nisan’da kaldığı yerden devam etti.

Seçim ardından yine gündeme geçim geldi. Her kalem mala zam furyası başladı.

Adeta tetikte bekleyen zamcılar bayramı bile bekleyemediler.

Bu memleket bu gidişle korkarım ki “İFLAH” olmaz.

Eline fırsatı geçirenler vatandaşın ekmeğini ağzından, hatta midesinde çıkarmaya çalışıyorlar.

Buna da kimse dur diyemiyor. Demiyor.

Orta sınıf ortadan kalktı.

Bir alt, bir de üst sınıf kaldı.

Yine de umutlarımı taze tutuyorum.

Bayramı göremeyen nice vatandaşlarımız oldu.

Onlara Allah’tan Rahmet diliyorum.

Biz görüyorsak, bayramları yaşayabiliyorsak, ne mutlu bize. 

Şükretmeliyiz. Hamdetmeliyiz.

Öncelikle ilçemiz Pazar halkının, ülkemizin ve Müslüman kardeşlerimin Bayramını kutluyorum.

Rabbim bir an önce Filistinli kardeşlerimin çile ve ıztıraplarını bayram hürmetine sona erdirsin.