Sivrisineğin birisi kendisini kaptan-ı derya zannedermiş. Bir gün yerde bir idrar birikintisi görmüş. Gidip idrar birikintisi üzerindeki saman çöpüne konmuş ve şöyle demiş: “ İşte derya, işte kalyon, işte ben, Bir meşhur kaptan olup tuttum dümen!”

Bu hikayeyi Hz. Mevlâna anlatır. Kibirli, kendini büyük gören insanlar, içinde bulundukları durumu bilmeden Çaka satarlar, hava ataralar, dünyalık servetleriyle övünürler ve nefislerinin onları ne kadar çirkin ve gülünç duruma düşürdüğünün farkında değildirler. Evet, kibir, felçli bir insanın kendisini dünya ağır sıklet boks şampiyonu sanması ve öyle de tanıtmaya çalışmasıdır. Zira mahlûkat nihayetsiz fakir ve zayıf, Allahü tela ise sonsuz, büyük ve azizdir. İnsanın heybesindeki her şey O sultana aittir. Bütün zenginlikler O’ nundur. Kibir ve böbürlenmek her zaman soğuk düşer, merhamet ve sevgiden mahrum bırakır.