Yaşadığımız cemiyette gördüğümüz ve tespit edip değerlendirme yaptığımız insanı hallerimizi son zamanlarda üzülerek ifade ediyorum ki, hiç de iyi görmüyorum.
Sokakta, alışverişte, toplu taşıma araçlarında, iş yerlerimizde nihayet insanın olduğu yaşam alanlarında gözlemlediğim “insanı duruşumuz” maalesef yerlerde sürünüyor.
Bu yerlerde elime bir megafon alıp; “durun kalabalıklar!” diye avazım çıktığı kadar bağırmak gibi bir yöntem kullanamadığım için “insanı açmazlarımızı” satırlara dökmek ve bir nevi kendimi ruhen de olsa rahatlatmak istiyorum!
Çoğumuz insandaki en güzel özelliklerden birisinin“özgüven” olduğuna inanırız.
Benim gibi düşünenler ise; insanlara karşı “anlayışlı, merhametli, yardımsever ve sevecen ” olma duygusunun ya da özelliklerinin daha önemli olduğuna inanırız.
İnsanda en sık gördüğüm olumsuz özellikler; kendi çıkarlarımıza karşı duyarlı olduğumuz kadar başkalarının çıkarlarına karşı duyarlı olamayışımızdır.
Gerçekten de bu o kadar zor bir durum mu diye kendi kendime sorarım sürekli.
Muhatabımızdan, anlayış, nezaket, saygı ve hoşgörü beklerken, biz ona karşı nasıl davranıyoruz, bu konuda kendimizi hiç sorguluyor muyuz?
Yaşadığımız hayat aslında bizlere seçenekler sunuyor.
Seçimimizi; “anlayışsız, ötekileştiren, kaba saba duruşu olan” anlayıştan yaparsak, yaşadığımız hiçbir olumsuz olaydan şikâyet etme hakkımız olamaz!
Yani, sen, toplu taşıma aracında yaşlı bir insana yer vermez onu görmemezlikten gelirsen, yarın bir başkasının bu davranışına kızma hakkın olmaz!
Arabanı park yasağı olan yere park edip, başkası aynı yanlışı yaptı mı, eleştirmeyeceksin!
Herhangi bir kuyrukta durduğun sırada öne geçerek avantaj sağlayıp, aynı yanlışı başkası yaptığında öfke kusmayacaksın!
Gönül verdiğin siyasi partiyi sorgulamadan destekleyecek ama bunu başkası kendi gönül verdiği partiye yapınca ona her türlü hakareti etmekte bir beis görmeyeceksin!
Başkasının değerli gördüğü “maddi ve manevi” bir şeye hakaret edip aşağıladıktan sonra, kendi değerlerine saygı duyulmasını istemeyeceksin!
Eğer sen iyi insansan, senin cemiyetteki şahsiyetli duruşun şu “insanı özelliklerde” olmalıdır!
Hiç kimseyi ötekileştirmeyeceksin,
Başkasını inancından dolayı kınamayacaksın,
Alçakgönüllü olacaksın,
Doğaya ve hayvanlara karşı merhametli olacaksın,
Mütevazı olacaksın,
Tevazu sahibi olacaksın,
Nazik ve kibar olacaksın.
İşte bunlar “iyi insan olmanın” birkaç kıstasıdır.
Yani insan olmak bu kadar kolaydır.
Daha Türkçesi; insanın bir duruşu bir tavrı bir kişiliği olmalıdır.
Buraya kadar anlatmaya çalıştığım insanı duruşumuz nasıl olması gerekir düşüncelerimin tam zıddı olan bir “insanı duruş” daha var ki; Allah muhafaza etsin bu tiplerden bizleri!
Bu anlayışa sahip olan insanlar tez zamanda bu halden kurtulması için, eğer kendimizi “iyi insan” olarak görüyorsak, onlar için dua etmeliyiz!
Bu insanlar “kronik mutsuz insanlardır!”
Hemen hemen her şeyi eleştirirler.
Hiçbir şeyi beğenmezler.
Buna rağmen hiçbir konuda ellerini taşın altına koymazlar!
Daima şikâyet eder, insanların dedikodusunu yapar, haset ve kıskançtırlar.
Çevremizde bunlardan çok ama çok vardır.
Hele sosyal medya mecraları bu tip insanların “mutsuzluklarını” kustukları yerlerdir!
Benim insanı hallerimizden bahsettiğim konu ile “bir duruş sahibi olmak” ve kimseye “eyvallah dememek” arasında aslında sıkı bir bağ vardır!
Bir duruş sahibi olmak “insanın kişiliğinin omurgası ise”, “insanı olduğu gibi kabul ederek, yapıp ettikleri üzerinden “eleştirmek” doğru tespitlerde bulunmak “insanı bir tavırdır.”
Bu tavır saygıdeğerdir de.
“İyi insan olmakla” yanlışları eleştirip “tavır koymak-sorgulamak” bizi ikilemde bırakmaz, bilakis bizi “şahsiyetli” bir insan yapar.
Yaşamak, her şeye rağmen sabırla, özveri ile yaşamak, “kronik mutsuz insanlardan” uzak durmak ve hayata sımsıkı sarılmak; gelecek günlerimiz için en güzel yoldur.
Yaşadığımız ve çevremizde gözlemlediğimiz bütün olumsuz durumlara rağmen;
İyi insan olmak için çabalamaktan, merhametli ve insanları ötekileştirmeden diyalog kurarak elimizden geldiğince yardım etmekten asla vaz geçmeyeceğiz.
Tabii, iyi niyetimizi asla kimseye suiistimal ettirmeyeceğiz!
Çünkü; kötü insan olmayı beceremeyen insanların başka yolu yoktur!
Aynaya bakmayan, fakat başkalarının en ufak bir kabahatinin üzerine atlayan insanlardan bıkıp usandığımı rahatlıkla söyleyebilirim!
Tahammül edebilen, sağduyu sahibi, çevresinde yaşanan olumsuzluklara tavır koyabilen, iyilik yapmaktan asla vaz geçmeyen bütün “şahsiyet sahibi insanlara” selam olsun.
Görüşmek üzere; Allah’a emanet olun…
