Ali Akyıldız
Rize-Pazar’da 40 yıldır Dededen aldığı mesleği yaşatmaya çalışan Necmettin Özdemir “ artık mesleğimizin sonu göründü” dedi.
Necmettin Özdemir “1977 yılından bu yana bu mesleği yapıyorum. Dede mesleğidir. Bu işe Yorgancılıkla başladık.40 yılı geçti meslekteki hayatımızdan. Eskiden yorgancı denince meslekte bir zevk vardı. Bugün o zevk ve değer artık yok. Fabrikasyon mallar çıkınca mesleğimiz de yok oluyor. Zaten talepte yok. Kaloriferli dairelerde çoğu elyaf kullanıyor. Doğal malzeme ve pamuk kullanan yok denecek kadar azaldı. Son yıllarda vatandaş doğal olmayan malzemelerden zarar görünce biraz olsun eskiyi arar oldu. Yani doğal hale dönmeye başladı. Fakat bu arada meslek öldü. Eskiden bu işten bir aile geçiniyordu o yüzden mesleğe talep vardı. Bugün meslek artık miadını doldurdu. Eskiden köyden gelenler kat kat yatak diktirir alıp köye giderdi. Şimdi ise bu da yok oldu. Talep olmayınca bu sefer sanatkar da azaldı. Bizde dışarıdakilere sipariş dikiyoruz. Yorgancılık ölmüştür. Bu meslek yüzde doksan dokuz bitiyor. Belki bizim gibi yüzde bir ayakta kalmaya çalışanlar var “dedi.
Özdemir “genç nesil mesleğe rağbet etmeyince üreticisi de kalmıyor. Bu mesleğe yönelen çırak bile yok.35—40 yaşına kadar bu mesleği yani yorgancılığı yapan yok.50-55-60 yaşında kişiler bu mesleğe bakıyor. Bu saatten sonra yorgancılığı geliştirmek çok zor. Bu mesleğe talep olmayınca ayağa kalkması da çok zor. Önceden çok ince sanat aranırken bugün arayan yok. İşçilik yapsan dahi nevresime girdiği için işçilik sayılmıyor. Kaloriferli ev elyaf yorgan, ortopedik yatak bunlar işin içinde olduğu sürece bu mesleğin kalkınması mümkün değil” diyerek sıkıntıları dile getirdi.
Ahmet Şahin Müşsteri ' Ben ve benim gibi yün yorgan yaptıranlar azaldı.Elyaflar çıkınca doğal ürünlere rağbet azaldı.Umarım meslek sona ermez' dedi.
