Bütün ömrünü İslamiyet’in emir ve yasaklarını öğrenmek ve öğretmekle geçiren İmam-ı Gazali hazretleri 1111 (H. 505) senesi Cemazil evvel ayının 14. Pazartesi günü, büyük kısmını zikir, taat ve Kur’an-ı kerim okumakla geçirdiği gecenin sabah namazı vaktinde, abdest tazeleyip namazını kıldı. Sonra yanındakilerden kefen istedi. Kefeni öpüp yüzüne sürdü, başına koydu.
Sonra odasına girdi. İçeride, her zamankinden çok kaldı. Bunun üzerine, orada bulunanlardan üç kişi içeri girdiklerinde, kefenini giyip, yüzünü kıbleye dönerek, ruhunu teslim ettiğini gördüler.
Seyyid Mustafa Bekri Hz. anlatır:
Ben, Medine-i münevverde Mescidi-i Nebevinin hizmetkarı idim. Her akşam peygamber efendimizi rüyada görüyordum. Her gördüğümde de tebessüm buyururlardı. Ben de; 'vazifemi iyi yapmışım.' diye sevinirdim.
Bir gece rüyamda Resulullah efendimizi üzüntülü gördüm, buyurdu ki:
'Ey Mustafa, sen üzülme! Hizmetinde bir kusur işlemedin. Benim ümmetimin âlimlerinden, benim ismimi taşıyan birisi vefat etti. Onun için üzüntülüyüm.' Sonra öğrendik ki, o gün Gazali hazretleri vefat etmiş. Ruhu şad olsun. Kaynak (Tam İlmihal) Allah-ü tela bizleri şefaatlerine nail eylesin.
